در تالاسمی بتا بسته به شدت کم خونی و کیفیت روش درمانی که برای کودک انتخاب می گردد، بعضی از معضلات و گرفتاری ها  ممکن است رخ دهند یا رخ ندهند.

مثلاً حتی اگر در نظر بگیریم که اصلاً کودک شما نیازی به دریافت خون ندارد، باز هم شما ممکن است متوجه یک سری تغییرات ساختاری در چهره شوید، استخوان های پیشانی یا گونه ممکن است دچار جلو آمدگی شده و دندان کودک ممکن است از فک بیرون زند.

این تغییرات می توانند در نتیجه ی فعالیت بیش از اندازه ی مغز استخوان به منظور تولید گلبول های قرمز ایجاد شوند.

این فعالیت های بیش از اندازه، باعث می شوند که سلول ها در این مناطق گسترش یابند. همانطور که فرزند شما بزرگتر می شود، ممکن است به راحتی دچار شکستگی استخوان شود. این عارضه هم ناشی از فعالیت بیش از اندازه ی مغز استخوان می باشد.

بعضی بیماران، در صورتی که بدنشان تلاش مضاعفی در راستای تولید گلبول قرمز در خارج از مغز استخوان انجام دهد مبتلا به بیماری طحال پرکار خواهند شد.

اگرچه مبتلایان به تالاسمی حد واسط مانند مبتلایان به تالاسمی ماژور به طور مکرر خون دریافت نمی نمایند، اما با این حال همچنان با معضل آهن اضافی مواجه می باشند.

این افراد نیز باید از خوردن مواد غذایی با آهن بالا و همچنین مکمل های غذایی آهن دار اجتناب نمایند. اگر سطح آهن به میزان خاصی برسد، ممکن است درمان با شلاتور آهن در دستور  کار قرار گیرد.

تأخیر در بلوغ، اختلال در رشد، سنگ کیسه صفرا و پوکی استخوان ممکن است در نوجوانان مبتلا به تالاسمی حد واسط رخ دهد.

بعضی شواهد حاکی از آن است که یکسری از بیماران مبتلا به تالاسمی حد واسط خصوصاً آن دسته از بیمارانی که عمل برداشت طحال بر روی آنان صورت گرفته بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون قرار دارند.

به دلیل وجود موارد و معضلات بسیار زیادی در زمینه ی تالاسمی، بیماران باید تحت ارزیابی های مراقبتی جامع سالانه قرار گیرند.

این امر باید در مراکز معتبر تالاسمی صورت گیرد که دارای تیم های مختلف متخصص با متد های متنوع و تجربه ی کافی در زمینه ی تالاسمی می باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به لینک زیر مراجعه کنید.

ترجمه: ندا جلیلیان

لینک منبع

دیدگاهتان را بنویسید