حقایق تغذیه ای در بیماران تالاسمی

با توجه به برخی مشکلات خاص که در بیماران مبتلا به تالاسمی وجود دارد، نظیر کم خونی همولیتیک، نیاز تغذیه ای افزایش یافته و عوارضی که در نتیجه تالاسمی به وجود می آیند مثل اضافه بار آهن، دیابت و عوارض ناشی از مصرف شلاتور ها، کمبود های تغذیه ای در مبتلایان به این بیماری شایع هستند.

بیماران مبتلا به تالاسمی، باید به صورت سالانه توسط یک متخصص تغذیه مشخص، مورد ارزیابی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که به میزان کافی کلسیم، ویتامین D، فولات ، مواد معدنی (نظیر مس روی و سلنیوم) و ویتامین هایی نظیر ویتامین ای و ویتامین دی و آنتی اکسیدان ها را از رژیم طریق رژیم غذایی خود دریافت می کنند.

تست های آزمایشگاهی تغذیه ای سالانه باید شامل آلبومین، ۲۵hydroxy vitamin D، قند خون ناشتا، میزان روی در پلاسما به صورت ناشتا، سرم مس، سرولوپلاسمین، سرم سلنیوم ، تکوفرول آلفا و گاما ، آسکوربات پلاسما، و سرم فولات باشد.

مکمل های تغذیه ای که برای این بیماران تجویز می گردند، باید بر اساس آنچه در پرونده تغذیه ای بیمار درج شده است و عوارض ناشی از بیماری در فرد توصیه شوند و در کودکان نیز، این مکمل ها باید بر اساس وضعیت رشد کودک تجویز شود.

به طور معمول مصرف مولتی ویتامین های فاقد آهن، برای این بیماران توصیه می شود. (برای مثال قرص Centrum Silver و یا فرم جویدنی آن که امروزه در دسترس است، ممکن است برای این بیماران تجویز گردد.)

باید در نظر داشت، میزان مکمل هایی که برای بیماران تالاسمی تجویز می گردد در بیماران نیازمند تزریق خون و بیماران تالاسمی که تزریق خون انجام نمی دهند، متفاوت است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به لینک زیر مراجعه کنید:

لینک منبع

مترجم : ندا جلیلیان

دیدگاهتان را بنویسید